De zorg voor mensen met een verstandelijke beperking staat niet stil. Evidenties en gangbare instellingen en praktijken worden meer dan ooit in vraag gesteld. Vroeger werden personen met een beperking voornamelijk beschouwd als mensen die iets niet kunnen. Nu wordt er binnen de zorg veeleer vertrokken vanuit de mogelijkheden van een persoon die een perspectief in het leven heeft en maximale kansen creëert om wat het eigen leven betreft een zo groot mogelijke zelfbepaling te hebben. De uitgangspunten en streefdoelen binnen deze visie zijn emancipatie en inclusie.